Τρίτη 31 Ιανουαρίου 2017

ΕΙΝΑΙ ΚΑΤΙ ΠΑΙΔΙΑ… ΞΕΧΑΣΜΕΝΑ

Περνούν μεγάλο μέρος της ζωής τους μέσα σε θαλάμους των Νοσοκομείων «Αγλαΐα Κυριακού» και «Αγία Σοφία», περιμένοντας να βρεθεί μια θέση σε ένα ίδρυμα και βλέπουν στοργή από κάποιους εθελοντές που καθημερινά προσπαθούν να κλείσουν τις πληγές τους.

Στο ένα χέρι του κρατούσε και έπαιζε νευρικά το μπεγλέρι του με μαεστρία έμπειρου κομπολογά. Με το άλλο χτυπούσε στον διάδρομο του ισογείου του Νοσοκομείου Παίδων «Αγία Σοφία» την μπάλα του, μια ερυθρόλευκη δερμάτινη στα χρώματα της αγαπημένης του ομάδας, που του χάρισαν κάποιοι εθελοντές. «Η προϊσταμένη με άφησε να βγω σήμερα στον κήπο», εξηγεί στη νοσοκόμα που τον συνάντησε λίγο προτού περάσει το κατώφλι της νέας πτέρυγας του νοσοκομείου και κατευθυνθεί στη μικρή παιδική χαρά.

Ο «Κώστας» (τα πραγματικά στοιχεία του δεν δίνονται διότι

Κυριακή 29 Ιανουαρίου 2017

Στον Δάσκαλο Του Κωστή Παλαμά




Σμίλεψε πάλι, δάσκαλε, ψυχές!
Κι ότι σ’ απόμεινε ακόμη στη ζωή σου,
Μην τ’ αρνηθείς! Θυσίασέ το ως τη στερνή πνοή σου!
Χτισ’ το παλάτι, δάσκαλε σοφέ!
Κι αν λίγη δύναμη μεσ’ το κορμί σου μένει, Μην κουρασθείς. Είν’ η ψυχή σου ατσαλωμένη.
Θέμελα βάλε τώρα πιο βαθειά,
Ο πόλεμος να μη μπορεί να τα γκρεμίσει.
Σκάψε βαθειά.Τι κι’ αν πολλοί σ’ έχουνε λησμονήσει;
Θα θυμηθούνε κάποτε κι αυτοί
Τα βάρη που κρατάς σαν ‘Ατλαντας στην πλάτη,
Υπομονή! Χτίζε, σοφέ, της κοινωνίας το παλάτι!

10 χρήσιμοι Κανόνες για τους Γονείς των Εφήβων


1. Ακούστε το παιδί σας. Να είστε πάντοτε διαθέσιμοι για διάλογο
2. Να είστε ευγενικοί. Μην εμποδίζετε τον εαυτό σας να δείχνει στοργή, αρκεί να μην φέρνετε το παιδί σας σε δύσκολη θέση μπροστά σε φίλους.
3. Εμπλακείτε στη ζωή του παιδιού σας και παρακολουθείστε τις ακαδημαϊκές του επιδόσεις. Η συμμετοχή σας είναι το ίδιο σημαντική ή ακόμα περισσότερο απ’ ότι ήταν κατά τη διάρκεια της παιδικής ηλικίας.
4. Προσπαθήστε να γνωρίσετε τους φίλους του παιδιού σας. Είναι ο μόνος τρόπος να καταλάβετε καλύτερα τη συμπεριφορά του.
5. Να είστε σταθεροί. Θέστε όρια και δημιουργείστε ξεκάθαρους κανόνες.
6. Αποφύγετε τον υπερβολικό έλεγχο και μην είστε πολύ αυταρχικοί. Η αυτονομία είναι απαραίτητη για να ωριμάσει ο/η έφηβος. Δώστε στο παιδί σας το περιθώριο ώστε να αποκτήσει αυτοεκτίμηση και να παίρνει αποφάσεις χωρίς να ζητάει συνεχώς τη συμβουλή σας.
7. Καθοδηγείστε το παιδί σας στις πιο δύσκολες αποφάσεις. Δεν είναι αρκετά έτοιμο: να προγραμματίσει, να θέσει προτεραιότητες, να οργανώσει τις σκέψεις του, να ελέγξει τις παρορμήσεις του, και να σκεφτεί τις συνέπειες των πράξεων του.
8. Να είστε ρεαλιστές: οι προσδοκίες σας δεν πρέπει να είναι ούτε υπερβολικά μεγάλες αλλά ούτε και ελάχιστες.
9. Βοηθήστε το παιδί σας να γίνει ένας ευαίσθητος και υπεύθυνος πολίτης. Βοηθήστε το να βελτιώσει το σεβασμό του για τον καθένα, ανεξαρτήτως φυλής, κοινωνικής τάξης ή θρησκεύματος.
10. Αγαπήστε το παιδί σας χωρίς όρους, ειδικά όταν κάνει λάθη.
Γιάννης Ξηντάρας Ψυχολόγοςhttp://www.newsitamea.gr/deka-chrisimi-kanones-gia-tous-gonis-ton-efivon/

ΟΙ ΤΡΕΙΣ ΙΕΡΑΡΧΕΣ

Ως Τρεις Ιεράρχες αναφέρονται οι τρεις επιφανείς Άγιοι και Θεολόγοι της χριστιανικής θρησκείας, προστάτες των γραμμάτων και των μαθητών, ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος, ο Βασίλειος ο Μέγας και ο Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός ή Γρηγόριος ο Θεολόγος.Αναδείχθηκαν Πατέρες της Εκκλησίας και Άγιοι. Η σοφία και η δράση τους, τους έδωσε τον τίτλο των μεγίστων φωστήρων, όπως ψέλνεται και στο τροπάριό τους: «Τους τρεις μεγίστους φωστήρας, της Τρισηλίου Θεότητος...».




Και οι τρεις έδειξαν προσήλωση στη χριστιανική θρησκεία κι η ζωή



Και οι τρεις έδειξαν

Σάββατο 28 Ιανουαρίου 2017

ΠΑΙΔΙ: ΜΟΝΟ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ

Το να μένει ένα παιδί μόνο του στο σπίτι δημιουργεί θαυμασμό, ανησυχία και φόβο. Όμως, κάποιες φορές δεν υπάρχει εναλλακτική λύση. Στην περίπτωση αυτή, είναι στο χέρι μας να προετοιμάσουμε το μικρό μας όσο καλύτερα μπορούμε! Κάτω από ποιες προϋποθέσεις και σε ποια ηλικία μπορεί να γίνει αυτό;


Όπως υποστηρίζει η κ. Αλεξάνδρα Καππάτου, ψυχολόγος, παιδοψυχολόγος και συγγραφέας, στην εποχή μας όλο και πιο συχνά συναντάμε παιδιά που μένουν μόνα τους στο σπίτι για κάποιες ώρες, επειδή οι γονείς τους εργάζονται και δεν έχουν άλλη λύση. Όσο και αν φαίνεται παράξενο ή δύσκολο, τα παιδιά, ύστερα από κάποια προετοιμασία, τα καταφέρνουν καλά να εξυπηρετούν τον εαυτό τους, όπως να ζεσταίνουν το φαγητό, να πλένουν τα πιάτα, να προετοιμάζουν τα μαθήματά τους κ.λπ.

Βέβαια, είναι αναγκαίο οι γονείς τους διακριτικά να παρακολουθούν τις δραστηριότητές τους, έστω κι από το τηλέφωνο. Η ηλικία στην οποία το παιδί θεωρείται έτοιμο για να μείνει μόνο στο σπίτι δεν προσδιορίζεται με ακρίβεια, οπωσδήποτε όμως, αυτό συμβαίνει μετά τα 7 χρόνια. Εξαρτάται από πολλές παραμέτρους, όπως από την ωριμότητα του παιδιού, το βαθμό ανεξαρτησίας του και τις πρωτοβουλίες που παίρνει. Άλλο παιδί, ίσως, είναι πιο δεκτικό στα 8 του χρόνια, άλλο στα 12. Αυτό είναι ένα ζήτημα που θα αξιολογήσουν οι γονείς. Σε κάθε περίπτωση, όμως, χρειάζεται να γίνουν σταδιακά βήματα προετοιμασίας

ΚΑΝΟΝΕΣ
Από την αρχή είναι αναγκαίο να καθορίσουν οι γονείς συγκεκριμένους κανόνες, σε λογικό πλαίσιο, που τα παιδιά πρέπει να τηρούν εφόσον χρειαστεί να μείνουν μόνα τους. Αυτό θα τα βοηθήσει, άλλωστε ,να νιώθουν ασφάλεια. Είναι πιθανόν, όμως, να παραβούν κάποιες φορές αυτές τις αρχές και γι’ αυτό οι γονείς πρέπει πάντα να έχουν το νου τους.

Κάθε μέρα πρέπει να εξετάζουν αναλυτικά πώς πήγε το παιδί. Εκτός αυτού, θα βοηθούσε αν έκαναν μαζί ανασκόπηση της εβδομάδας που πέρασε και προσδιόριζαν τις δραστηριότητες τις επόμενης. Έτσι, δίνεται η ευκαιρία να επισημαίνονται καταστάσεις που πρέπει να αποφεύγονται, αλλά και να προτείνονται χειρισμοί που είναι απαραίτητο να γίνουν σε περίπτωση ανάγκης. Αυτός είναι ένας τρόπος για να εξασφαλίσουν την τήρηση των κανόνων του σπιτιού κατά την απουσία τους. 

Ποιοι είναι οι βασικοί κανόνες που πρέπει να τηρεί το παιδί σας, εάν πρόκειται να μείνει μόνο του στο σπίτι;

  • Εξηγήστε του τους κανόνες ασφαλείας, εάν πρόκειται να χρησιμοποιήσει την κουζίνα για να ζεστάνει το φαγητό του. 
  • Εξηγήστε του ότι πρέπει να τελειώνει πρώτα τα μαθήματά του και τις υπόλοιπες υποχρεώσεις του, προτού ανοίξει την τηλεόραση ή βγει έξω για να παίξει. Συζητήστε μαζί του για κάποια συγκεκριμένη εκπομπή που θα ‘θελε να παρακολουθήσει, και κατ’ επέκταση το χρόνο που μπορεί να περνά βλέποντας τηλεόραση ή μιλώντας στο τηλέφωνο. 
  • Σε περίπτωση που θέλει να βγει έξω, όταν τελειώσει τα μαθήματα του, καθορίστε το πού θα πάει, με ποιους φίλους του και για πόση ώρα. 
  • Μόνο κατόπιν συζήτησης μπορεί να φέρνει φίλους στο σπίτι, όταν απουσιάζετε. 
  • Ενημερώστε το για τις ώρες που μπορεί να σας τηλεφωνεί στην εργασίας σας, για τον περιορισμένο ενδεχομένως χρόνο του τηλεφωνήματος και για το διακριτικό και ευγενικό τρόπο ομιλίας του.
Ως γονείς, πρέπει να είστε συνεπείς στην ώρα επιστροφής σας στο σπίτι. Σε περίπτωση αργοπορίας, ενημερώστε το παιδί που περιμένει με ανυπομονησία την επιστροφή τους. Τέλος, μην ξεχνάτε ότι ένα τρυφερό σημείωμα ή ένα ωραίο φαγητό που θα βρει, μόλις επιστρέψει από το σχολείο, θα το ικανοποιήσει ιδιαίτερα και θα του καλύψει το αίσθημα μοναξιάς που ίσως νιώθει. Στόχος σας είναι να αισθάνεται το παιδί πως το σκέφτεστε, ακόμη κι όταν δεν είστε κοντά του. 

ΑΣΦΑΛΕΙΑ
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι, η ασφάλεια είναι ζήτημα πρωταρχικής σημασίας για τους γονείς των παιδιών που μένουν μόνα τους στο σπίτι μετά το σχολείο. Συχνά, μάλιστα, μπαίνουν στην παγίδα να μεταφέρουν τη δική τους ανησυχία και το φόβο στα παιδιά τους, κάτι που δεν βοηθά. 

Για το λόγο αυτό: 

  • Είναι αναγκαίο να τα διδάξουν βασικούς κανόνες ασφαλείας, όπως να μην αφήνουν ποτέ την εξώπορτα ξεκλείδωτη, να μη λένε σε αγνώστους ότι οι γονείς τους απουσιάζουν, να κλείνουν τις εστίες της ηλεκτρικής κουζίνας κ.ά. 
  • Επίσης, να τα εκπαιδεύσουν σχετικά με τον τρόπο που πρέπει να αντιδράσουν σε περίπτωση ανάγκης, π.χ. σε μια πυρκαγιά ή σε έναν τραυματισμό. 
  • Είναι χρήσιμο να τα καταγράψουν, να συζητήσουν ή να αναπαραστήσουν αναλυτικά κάποιες υποθετικές καταστάσεις επείγουσας ανάγκης, καθώς και την αντίδραση του παιδιού σ’ αυτές. Μ’ αυτόν τον τρόπο, ενισχύουν την αυτοπεποίθησή του και το προετοιμάζουν, ώστε να μην πανικοβάλλεται σε προβλήματα που ενδεχομένως θα αντιμετωπίσει.
  • Το παιδί θα πρέπει να είναι ενήμερο για το πού θα ανατρέξει για βοήθεια, αν προκύψει κάποιο πρόβλημα. Γι’ αυτό και ο κατάλογος με τα τηλέφωνα ανάγκης πρέπει να βρίσκεται πάντα κοντά στη συσκευή του τηλεφώνου. 
  • Είναι απαραίτητο να έχουν συνεννοηθεί με κάποιο γνωστό ή συγγενικό πρόσωπο, που να είναι πρόθυμο να βοηθήσει το παιδί σε περίπτωση ανάγκης ή αν του ασκήσει κάποιο έλεγχο.

ΗΜΕΡΗΣΙΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ

  • Οι γονείς, θα πρέπει να κάνουν σαφές στο μικρό τους πως θα πρέπει να τελειώνει πρώτα τα μαθήματά του και τις υπόλοιπες υποχρεώσεις του και μετά να παίζει. 
  • Να συζητούν μαζί του για κάποια συγκεκριμένη εκπομπή που θα ήθελε να παρακολουθήσει, και κατ’ επέκταση το χρόνο που μπορεί να περνά βλέποντας τηλεόραση ή μιλώντας στο τηλέφωνο. 
  • Σε περίπτωση που το παιδί θέλει να βγει έξω, όταν τελειώσει τα μαθήματα του, οι γονείς θα πρέπει να γνωρίζουν πού θα πάει, με ποιους φίλους του και για πόση ώρα. Επιπλέον, μόνο κατόπιν συζήτησης μπορεί να φέρνει φίλους στο σπίτι, όταν απουσιάζουν οι γονείς του.
  • Μια καλή ιδέα θα ήταν να επισκεφτεί το παιδί τους γονείς, έστω και για λίγο, στην εργασία τους. Θα ωφεληθεί, αν μπορέσει να έχει την εικόνα για το που βρίσκονται οι γονείς του όταν εργάζονται. 
  • Η μαμά και ο μπαμπάς θα πρέπει να φροντίζουν να είναι πάντα συνεπείς στην ώρα επιστροφής στο σπίτι. Σε περίπτωση αργοπορίας, να ενημερώνουν το παιδί που περιμένει με ανυπομονησία την επιστροφή τους. 
Μην ξεχνάτε ότι ένα τρυφερό σημείωμα ή ένα ωραίο φαγητό που θα βρει, μόλις επιστρέψει από το σχολείο, θα το ικανοποιήσει ιδιαίτερα και θα του καλύψει το αίσθημα μοναξιάς που ίσως νιώθει. Στόχος μας είναι να αισθάνεται το παιδί πως το σκεφτόμαστε, ακόμη κι όταν δεν είμαστε κοντά του.

Τετάρτη 25 Ιανουαρίου 2017

Άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος





Σπουδαία εκκλησιαστική προσωπικότητα και ένας από τους Τρεις Ιεράρχες. Η μνήμη του γιορτάζεται σε Ανατολή και Δύση στις 25 Ιανουαρίου. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν όσες και όσοι φέρουν το όνομα Γρηγόριος και Γρηγορία.
 
Ο Γρηγόριος γεννήθηκε το 329 στην Αριανζό, κοντά στη Ναζιανζό της Καππαδοκίας, γι’ αυτό λέγεται και Ναζιανζηνός. Έλαβε χριστιανική αγωγή από τον πατέρα του Γρηγόριο, που ήταν επίσκοπος στη Ναζιανζό, αν και αρχικά ανήκε στην ιουδαΐζουσα αίρεση των Υψισταρίων, και τη μητέρα του Νόννα. Σπούδασε στα πιο ονομαστά πνευματικά κέντρα της εποχής του, στην Καισάρεια, την Αλεξάνδρεια και την Αθήνα, όπου είχε συμμαθητή τον Μέγα Βασίλειο.
Μετά τις σπουδές του γύρισε στη Ναζιανζό, σε ηλικία 30 ετών. Αφού βαπτίστηκε, έφυγε για την έρημο, όπου έγινε μοναχός. Από την έρημο το κάλεσε ο γέρος πατέρας του για να τον βοηθήσει στο ποιμαντικό του έργο και κατ’ απαίτηση των χριστιανών και παρά τη θέλησή του χειροτονήθηκε πρεσβύτερος. Αργότερα, ο Μέγας Βασίλειος, που ήταν αρχιεπίσκοπος στην Καισάρεια, τον χειροτόνησε επίσκοπο, παρά τη θέλησή του και πάλι.
Ο Γρηγόριος δεν έμεινε για πολύ στη θέση αυτή. Μετά τον θάνατο του πατέρα του προτίμησε να φύγει και πάλι στην έρημο. Ήταν, όμως, γνωστός για την αρετή, τη σοφία και την ορθή πίστη του, ώστε οι χριστιανοί της Κωνσταντινούπολης τον κάλεσαν να αναλάβει τον αγώνα εναντίον των Αρειανών, οι οποίοι με τις αιρετικές διδασκαλίες τους είχαν διχάσει το ποίμνιο της Εκκλησίας.
Ο Γρηγόριος δέχτηκε, μετέβη στην πρωτεύουσα κι έστησε το πνευματικό στρατηγείο του στο μικρό ναό της Αγίας Αναστασίας. Εκεί εκφώνησε τους περίφημους πέντε θεολογικούς λόγους του ενάντια στους αρειανόφρονες, για τους οποίους ονομάστηκε Θεολόγος. Το 381 συνήλθε στην Κωνσταντινούπολη Β' Οικουμενική Σύνοδος για να καταδικάσει τους οπαδούς του Μακεδονίου, οι οποίοι αμφισβητούσαν τη θεότητα του Αγίου Πνεύματος, για ακόμη μία φορά τον Άρειο και να συμπληρώσει το Σύμβολο της Πίστεως. Τα μέλη της συνόδου τον ανακήρυξαν πρόεδρό της και ταυτόχρονα τον εξέλεξαν αρχιεπίσκοπο Κωνσταντινουπόλεως. Όμως, ορισμένα μέλη της Συνόδου, που εμφανίστηκαν καθυστερημένα στις εργασίες της, αμφισβήτησαν την εκλογή του και ο Γρηγόριος δεν δίστασε να παραιτηθεί και να επιστρέψει στην έρημο, αφού προηγουμένως εκφώνησε τον περίφημο «Συντακτήριο Λόγο» του. Εκεί πέρασε τον υπόλοιπο χρόνο της ζωής του, με προσευχή, μελέτη και συγγραφή.
Το πλούσιο συγγραφικό του έργο χωρίζεται σε:
  • Λόγους (αντιαιρετικούς, εόρτιους, εγκωμιαστικούς κλπ)
  • Επιστολές (διασώζονται 246)
  • Ποιήματα (θεολογικά και ιστορικά)
Το θρησκευτικό δράμα «Χριστός Πάσχων», που αποδιδόταν σ’ αυτόν, είναι έργο αρκετά μεταγενέστερο.
Ο Γρηγόριος ο Θεολόγος κοιμήθηκε στις 25 Ιανουαρίου του 390, σε ηλικία 61 ετών.

Απολυτίκιον

Ο ποιμενικός αυλός της θεολογίας σου, τας των ρητόρων ενίκησε σάλπιγγας· ως γαρ τα βάθη του Πνεύματος εκζητήσαντι, και τα κάλλη του φθέγματος προσετέθη σοι. Αλλά πρέσβευε Χριστώ τω Θεώ, Πάτερ Γρηγόριε, σωθήναι τας ψυχάς ημών.

Τρίτη 24 Ιανουαρίου 2017

8 βραβευμένα παιδικά βιβλία που πρέπει να διαβάσετε στο παιδί!

8 βραβευμένα παιδικά βιβλία που πρέπει να διαβάσετε στο παιδί!


Οκτώ από τα καλύτερα, βραβευμένα παιδικά βιβλία Ελλήνων Συγγραφέων που με τον πλούτο των σκέψεων και συναισθημάτων που γεννούν στο παιδί, καθώς και την υπέροχη εικονογράφησή τους, θα το ταξιδέψουν σε κόσμους μαγικούς..

Μάνος Κοντολέων, Πολύτιμα δώρα

Εκδόσεις ΠατάκηΚρατικό βραβείο παιδικού λογοτεχνικού βιβλίου 2010
"Υπάρχουν κάποιες πέτρες που τις λένε πολύτιμες: τα διαμάντια, τα μαργαριτάρια, τα σμαράγδια. Είναι πολύτιμες γιατί είναι όμορφες, μα και σπάνιες. Όμορφα και σπάνια είναι και κάποια συναισθήματα. Σαν κι αυτά της αγάπης, της προσφοράς και του έρωτα. Και υπάρχουν κάποια παραμύθια που μιλάνε για όλα αυτά."
Μια συλλογή τριών παραμυθιών ή φανταστικών διηγημάτων, που γεφυρώνουν την όποια ηλικιακή διαφορά μπορεί να υπάρχει στο αναγνωστικό κοινό. Μια πρόταση λογοτεχνικής ενσάρκωσης διαχρονικών αξιών και επίκαιρων μηνυμάτων.
Οι εικόνες της Ρίτα Τσιμόχοβα, -κάθε μια τους κι ένας ζωγραφικός πίνακας- δημιουργούν ένα αποτέλεσμα υψηλής αισθητικής.
Πρόκειται για ένα βιβλίο

Κυριακή 22 Ιανουαρίου 2017

Πώς να γίνουμε καλύτεροι γονείς


Το να είναι κανείς γονιός είναι κάθε άλλο παρά εύκολη υπόθεση. Οι περισσότεροι γονείς αναρωτιούνται αν ο τρόπος με τον οποίο μεγαλώνουν τα παιδιά τους είναι ο σωστός. Καθώς όμως κάθε παιδί, όπως και κάθε οικογένεια, είναι διαφορετική δεν υπάρχει ένας και μοναδικός σωστός τρόπος ανατροφής των παιδιών, όπως δεν υπάρχουν και τέλειοι γονείς. Υπάρχουν όμως ορισμένοι γενικοί κανόνες που είναι χρήσιμο να έχουμε υπόψιν μας όταν μεγαλώνουμε ένα παιδί.
Το καλύτερο δώρο που μπορεί να προσφέρει ένας γονιός στο παιδί του έτσι ώστε να συμβάλλει στην υγειή του ανάπτυξη είναι πέρα απο την αγάπη, η αποδοχή. Αυτό σημαίνει να νιώθει το παιδί ότι οι γονείς του το αποδέχονται άσχετα απο τις όποιες αδυναμίες ή λάθη του. Η αποδοχή όμως δε σημαίνει σε καμία περίπτωση έλλειψη ορίων. Το αντίθετο μάλιστα. Τα παιδιά χρειάζονται όρια τα οποία θα πρέπει να είναι σταθερά, ξεκάθαρα και κοινά και απο τους δύο γονείς , έτσι ώστε τα παιδιά να γνωρίζουν τι τους επιτρέπεται να κάνουν και τι όχι χωρίς να λαμβάνουν διφορούμενα μηνύματα.
Πώς ξέρει όμως ένας γονιός πόσο

Σάββατο 21 Ιανουαρίου 2017

Παιδιά και οθόνες… Χρειάζεται μέτρο


ypologistis1
Σε ένα κόσμο οθονών και δικτύων, οι έφηβοι έχουν όφελος -και ψυχικό- αν περνάνε έως τέσσερις ώρες και κάτι (257 λεπτά) τη μέρα μπροστά σε μια οθόνη υπολογιστή. Για τα κινητά τηλέφωνα, το καθημερινό όριο είναι περίπου δύο ώρες, για τα βιντεοπαιχνίδια μία ώρα και 40 λεπτά, ενώ για την τηλεόραση τρεις ώρες και 41 λεπτά.
Πρακτικά, σύμφωνα με τις νέες εκτιμήσεις, αυτό σημαίνει ότι αν ένας έφηβος καθημερινά περνάει μπροστά στον υπολογιστή του έως 257 λεπτά, μπροστά στο smartphone του έως 117 λεπτά, μπροστά στην τηλεόρασή του έως 221 λεπτά και μπροστά στα βιντεοπαιχνίδια του έως 100 λεπτά, δεν υπάρχει πρόβλημα (μπορεί μάλιστα και να ωφελείται).
Όμως πέρα από αυτά τα χρονικά όρια, οι έφηβοι αρχίζουν πλέον να κάνουν κακό στον εαυτό τους, δημιουργώντας σταδιακά εξάρτηση ή ψυχικά προβλήματα, σύμφωνα με μια νέα βρετανική επιστημονική έρευνα, που θεωρεί ότι η ισορροπημένη χρήση συσκευών από τους νέους είναι ωφέλιμη, αλλά απλώς χρειάζεται μέτρο.
Οι ερευνητές, με επικεφαλής τον δρα 'Αντριου Πρζιμπίλσκι του Ινστιτούτου Διαδικτύου του Πανεπιστημίου της Οξφόρδης, που έκαναν τη σχετική δημοσίευση στο περιοδικό ψυχολογίας «Psychological Science», σύμφωνα με το BBC και τη βρετανική «Τelegraph», ανέλυσαν στοιχεία για 120.000 15χρονους.
Οι επιστήμονες ανέφεραν ότι οι γονείς δεν πρέπει να ανησυχούν υπερβολικά, όταν βλέπουν τα παιδιά τους μπροστά σε μια οθόνη, αρκεί να μην «κολλάνε». Όπως είπαν, η διασύνδεση με τον ψηφιακό κόσμο βελτιώνει τις επικοινωνιακές ικανότητες, τη δημιουργικότητα και την ανάπτυξη των εφήβων.
«Οι προηγούμενες έρευνες έχουν υπεραπλουστεύσει τη σχέση ανάμεσα στον χρόνο μπροστά σε μια ψηφιακή οθόνη και στην ψυχική υγεία των εφήβων. Συνολικά, βρήκαμε ότι η σύγχρονη χρήση της ψηφιακής τεχνολογίας δεν είναι εγγενώς επιβλαβής και μπορεί να παρέχει πλεονεκτήματα σε ένα διασυνδεμένο κόσμο, εκτός και αν οι ψηφιακές συσκευές χρησιμοποιούνται υπερβολικά ή εμποδίζουν το διάβασμα για το σχολείο ή τις εξωσχολικές δραστηριότητες», δήλωσε ο Πρζιμπίλσκι.
Όμως η νέα μελέτη δεν έλαβε υπόψη της κατά πόσο βλάπτεται η σωματική υγεία των νέων από την παρακολούθηση των οθονών (καθιστική ζωή, έκθεση σε ακτινοβολίες κ.ά.). Προηγούμενες μελέτες έχουν δώσει ενδείξεις ότι η συνεχής χρήση οθονών μπορεί να έχει διάφορες επιπτώσεις (συρρίκνωση εγκεφάλου, ψυχική υπερδιέγερση, αϋπνία, σωματική αδράνεια, απομόνωση από φίλους κ.ά.).
Όμως η ερευνήτρια δρ Νέτα Γουαϊνστάιν του Πανεπιστημίου του Κάρντιφ αντέτεινε πως «υπάρχουν καλοί λόγοι να θεωρούμε ότι αν η ψηφιακή τεχνολογία χρησιμοποιείται με μέτρο, δεν είναι επιζήμια, αλλά ακόμη βοηθά στην ανάπτυξη των νέων».
Δεν είναι σίγουρο όμως ότι το βλέπουν έτσι όλοι οι επιστήμονες και όλοι οι γονείς. Το κυριότερο πρόβλημα είναι ίσως ότι οι περισσότεροι νέοι χρησιμοποιούν πολλές διαφορετικές συσκευές μέσα στη μέρα (όχι μόνο υπολογιστή ή μόνο κινητό τηλέφωνο ή μόνο τηλεόραση), οπότε συσσωρεύεται η χρήση των οθονών. Ενώ μερικές φορές το κάνουν ταυτόχρονα, π.χ. βλέπουν τηλεόραση και παράλληλα στέλνουν γραπτό μήνυμα σε φίλο τους. Και, επιπλέον, τα Σαββατοκύριακα ένα παιδί μπορεί να κολλήσει σε ένα βιντεοπαιχνίδι επί 12 ώρες!

http://www.epiruspost.gr/afieromata/technology/42283-2017-01-15-11-16-58.html

Παρασκευή 20 Ιανουαρίου 2017

ΠΑΙΔΙ ΚΑΙ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ: Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΣΕΙΡΑΣ ΓΕΝΝΗΣΗΣ


 Είστε το μεγαλύτερο, το δεύτερο ή το μεσαίο παιδί της οικογένειας; Ή μήπως είστε το μικρότερο ή το μοναχοπαίδι της οικογένειας; Η σειρά γέννησης ενός παιδιού μέσα στην οικογένεια, καθώς και οι σχέσεις που αναπτύσσονται ανάμεσα στα αδέρφια βάσει αυτής, έλαβαν ιδιαίτερη βαρύτητα και μελετήθηκαν εκτεταμένα από την αντλεριανή ψυχολογία. 


Ο Άλφρεντ Άντλερ τόνισε χαρακτηριστικά ότι τα αδέρφια μπορεί να μεγαλώνουν κάτω από την ίδια στέγη, με τους ίδιους γονείς, βιώνουν όμως, λόγω της διαφορετικής σειράς γέννησής τους, ένα πολύ

Ψηφιακή Βιβλιοθήκη «Πηνελόπη Δέλτα»



Θέλουμε να σας ενημερώσουμε για την έναρξη λειτουργίας της Ψηφιακής Βιβλιοθήκης «Πηνελόπη 

ΚΑΝΤΕ ΚΛΙΚ ΣΤΟΝ ΠΑΡΑΚΑΤΩ ΣΥΝΔΕΣΜΟ

 http://www.taexeiola.gr/pinelopidelta/


Η βιβλιοθήκη δημιουργήθηκε προς τιμήν της Πηνελόπης Δέλτα και θα φιλοξενήσει σταδιακά όλα τα έργα της σπουδαίας Ελληνίδας συγγραφέως, μέσα από προσεγμένες ψηφιακές εκδόσεις βιβλίων, που θα μπορεί ο αναγνώστης να διαβάζει online, να κατεβάζει και να εκτυπώνει εντελώς ελεύθερα και νόμιμα. Επίσης θα προστεθούν κείμενα, εργασίες και βίντεο με αναλύσεις καθώς και βιογραφικά στοιχεία.

H Πηνελόπη Δέλτα (1874-1941) έγραψε κυρίως λογοτεχνία για παιδιά. Τα κείμενά της είναι γραμμένα σε απλή νεοελληνική γλώσσα, είναι κατανοητά και διδακτικά.

Για αρχή η βιβλιοθήκη φιλοξενεί τρία πολύ αγαπημένα βιβλία της συγγραφέως: «ΤΡΕΛΑΝΤΩΝΗΣ», «ΠΑΡΑΜΥΘΙ ΧΩΡΙΣ ΟΝΟΜΑ» και «ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΑΤΡΙΔΑ».

Τα ψηφιακά βιβλία διατίθενται ελεύθερα προς κάθε χρήση. Το αντίτιμο για όσους το επιθυμούν είναι, στις δύσκολες εποχές που περνάμε, να βοηθούν τους γύρω τους με όποιον τρόπο μπορούν.

Σας ευχαριστούμε πολύ,
Βιβλιοθήκη «Πηνελόπη Δέλτα»

http://paidikavivlia.blogspot.gr/2017/01/blog-post_9.html

Πέμπτη 19 Ιανουαρίου 2017

Ο ψαράς και η χαμένη ευκαιρία


Ένας ψαράς κατεβαίνει κάθε νύχτα στην παραλία  για να ρίξει τα δίχτυα του. Ξέρει πως όταν βγαίνει ο ήλιος έρχονται τα ψάρια στην παραλία για να φάνε αχιβάδες, γι΄αυτό πάντα ρίχνει τα δίχτυα του πριν ξημερώσει.





Έχει ένα καλυβάκι στην παραλία και κατεβαίνει μες τη νύχτα με τα δίχτυα στον ώμο. Με τα πόδια γυμνά και τα δίχτυα μισοαπλωμένα, μπαίνει στη θάλασσα.


Αυτή τη νύχτα, για την οποία μας μιλάει η ιστορία, όπως πάει να μπει στο νερό, αισθάνεται το πόδι του να χτυπάει πάνω σε κάτι πολύ σκληρό στον πάτο της θάλασσας. Το πασπατεύει και βλέπει πως είναι  πράγματι κάτι σκληρό, σαν πέτρες, τυλιγμένες σε μια σακούλα.





Εκνευρίζεται και μουρμουρίζει : ¨Ποιός ηλίθιος πετάει τέτοια πράγματα στην παραλία…” Και αμέσως διορθώνει : “Στη δική μου παραλία.


“Κι εγώ, έτσι απρόσεκτος που είμαι, κάθε φορά που θα μπαίνω στο νερό, θα σκοντάφτω πάνω στις πέτρες….” 




Αφήνει λοιπόν κάτω τα δίχτυα, σκύβει, πιάνει τη

Τετάρτη 18 Ιανουαρίου 2017

Άγιος Αθανάσιος: Γιορτή σήμερα 18 Ιανουαρίου

Αποτέλεσμα εικόνας για αγιος αθανασιος γιορτη

Ο Μέγας Αθανάσιος γεννήθηκε το 295 μ.Χ. στην Αλεξάνδρεια από φτωχούς αλλά ευσεβείς γονείς. Σε νεαρή ηλικία, επισκέφθηκε τους μοναχούς στην έρημο της Αιγύπτου και συνδέθηκε με τον Μέγα Αντώνιο. Ασκήτευσε μαζί του και συνέγραψε τον «Βίο» του.
Χειροτονείται διάκονος από τον πατριάρχη Αλεξανδρείας Αλέξανδρο, σε ηλικία 25 ετών και τον συνοδεύει στην Α΄ Οικουμενική Σύνοδο το 325 μ.Χ., στη Νίκαια της Βιθυνίας. Εκεί, αναδείχθηκε ως ένας από τους μεγάλους αγωνιστὲς κατά της αιρέσεως του Αρείου.

Όταν πέθανε ο Πατριάρχης Αλεξανδρείας Αλέξανδρος το 328 μ.Χ. εξελέγη Επίσκοπος Αλεξανδρείας. Διετέλεσε Επίσκοπος για 46 έτη και υπήρξε ο στύλος της Εκκλησίας και ο κατ’ εξοχήν Πατέρας της Ορθοδοξίας. Εργάζεται ακούραστα για το ποίμνιο του, μελετά, συγγράφει και αναπτύσσει έντονη αντιαιρετική δράση, με κύριο στόχο την διάδοση του «ορθού» δόγματος της ομοουσιότητας του Πατρός και του Υιού. 

Αντιμετώπισε συκοφαντίες και ένα φοβερό πόλεμο από τους αιρετικούς οπαδούς του Αρείου και εξορίστηκε πέντε φορές. Αγωνίστηκε  για την ορθόδοξη πίστη μέχρι το τέλος της ζωής του και κοιμήθηκε σε ηλικία 75 ετών το 373 μ.Χ.


Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2017

Το δώρο της παπλωματούς


Μία γυναίκα, που κανείς δε γνώριζε από πού και πότε εμφανίστηκε στην πολιτεία, ζούσε σ΄ ένα μικρό σπιτάκι στο βουνό και μέρα νύχτα δούλευε και έφτιαχνε τα πιο όμορφα παπλώματα που είχανε ποτέ υπάρξει. Πλήθος πλουσίων ανέβαιναν στο σπίτι της προσφέροντάς της τεράστια χρηματικά ποσά, για να τους φτιάξει ένα από τα μαγικά της παπλώματα. Η ίδια ευγενικά απαντούσε ότι δεν τα είχε για πούλημα. Και αργά το βράδυ τριγυρνούσε στα σκοτεινά στενά και τα χάριζε σε άστεγους και σε όποιον έκρινε ότι τα είχε ανάγκη.
Στην ίδια πολιτεία ζούσε και ένας βασιλιάς, που το μόνο που γέμιζε την άδεια του ζωή ήταν ένα: τα δώρα. Κανένα δώρο όμως δεν τον ικανοποιούσε, κανένα δεν του έφτανε, όλο ήθελε κι άλλα. Έτσι σοφίστηκε έναν νέο νόμο και γιόρταζε τα γενέθλιά του δυο φορές το χρόνο. Κανένας από την πολιτεία του δεν εννοείτο να μην του προσφέρει κάτι, ό, τι κι αν ήταν αυτό. Γι΄ αυτό μόλις πληροφορήθηκε πως υπήρχε μία παπλωματού με τόσο μεγάλη μάλιστα φήμη και δεν του είχε δώρισε ένα από τα παπλώματά της, το απαίτησε μόνος του. Η παπλωματού, πάντα ευγενικά και καλοσυνάτα, αρνήθηκε.
Η ποινή ήταν να την

ΞΗΜΕΡΩΝΕΙ ΚΥΡΙΑΚΗ




Ο παλιός φωνόγραφος
πάνω στο τραπέζι
άρχισε να παίζει
μες στη σιγαλιά

Κι η καρδιά σου έλιωσε
κι έγινε ένα δάκρυ
στων ματιών την άκρη
σα δροσοσταλιά

Ξημερώνει Κυριακή
μη μου λυπάσαι
Eίναι όμορφη η ζωή
να το θυμάσαι

Ο παλιός φωνόγραφος
πάνω στο τραπέζι
έπαψε να παίζει
μέσα στη νυχτιά

Το τραγούδι τέλειωσε
μα η λύπη μένει
σαν ναυαγισμένη
στη θολή ματιά...

Σάββατο 14 Ιανουαρίου 2017

Ο εγωιστής γίγαντας, από τον Όσκαρ Γουάιλντ.



Kάθε απόγευμα, γυρίζοντας από το σχολείο, τα παιδιά πήγαιναν να παίξουν στον κήπο του γίγαντα. Ήταν ένας μεγάλος, πανέμορφος κήπος με απαλό πράσινο γρασίδι.




Εδώ κι εκεί στο χορτάρι ορθώνονταν ωραία λουλούδια σαν αστέρια, υπήρχαν δώδεκα ροδακινιές που την γέμιζαν ρόδινα μαργαριταρένια ανθάκια, το φθινόπωρο βάραιναν από τους πλουσιους καρπούς. Τα πουλιά κάθονταν στα δέντρα τραγουδούσαν τόσο γλυκά, που τα παιδιά σταματούσαν τα παιχνίδια τους για να τ’ ακούσουν.
Τι ευτυχισμένα που είμαστε εδώ!» φώναζαν το ένα στ’ άλλο. Μια μέρα, ο γίγαντας γύρισε. Είχε πάει να επισκεφτεί το φίλο του, το δράκο της Κορνουάλλης, είχε μείνει μαζί του εφτά χρόνια. Όταν τέλειωσαν τα εφτά χρόνια, είχε πει όλα όσα ήθελε να πει, μια και τα ενδιαφέροντα του ήταν περιορισμένα, και αποφάσισε να γυρίσει στο κάστρο του.

Όταν έφτασε, είδε τα παιδιά να παίζουν στον κήπο. «Τι κάνετε εδώ;» φώναξε με πολύ άγρια φωνή, και τα παιδιά έφυγαν τρέχοντας.

«Ο κήπος μου είναι δικός μου» είπε ο γίγαντας «δεν είναι δύσκολο να το καταλάβει κανείς αυτό, και δε θα επιτρέψω να παίζει κανείς εδώ μέσα εκτός από μένα». Έχτισε λοιπόν μια ψηλή μάντρα ολόγυρα κι έστησε μια ταμπέλα : ΟΙ ΠΑΡΑΒΑΤΕΣ ΘΑ ΔΙΩΚΟΝΤΑΙ.

Ήρθε λοιπόν και το χαλάζι. Τρεις ώρες κάθε μέρα σφυροκοπούσε τη στέγη του κάστρου κι έσπασε τις περισσότερες πλάκες, κι ύστερα έτρεχε γύρω γύρω στον κήπο όσο πιο γρήγορα μπορούσε. Ήταν ντυμένο στα γκρίζα, κι η ανάσα του ήταν πάγος.

«Δεν καταλαβαίνω γιατί καθυστερεί τόσο πολύ η άνοιξη» έλεγε ο εγωιστής γίγαντας, καθισμένος στο παράθυρο και κοιτάζοντας τον παγωμένο κατάλευκο κήπο του-«ελπίζω ν’ αλλάξει ο καιρός». Η άνοιξη όμως δεν ήρθε ποτέ, ούτε το καλοκαίρι.Το φθινόπωρο έφερε χρυσούς καρπούς σ’ όλους τους κήπους, αλλά στον κήπο του γίγαντα δεν έδωσε κανέναν.
Είναι υπερβολικά εγωιστής» είπε. Κι έτσι, βασίλευε πάντα ο χειμώνας, κι ο βοριάς και το χαλάζι κι η παγωνιά και το χιόνι χόρευαν ανάμεσα στα δέντρα. Ένα πρωί, ο γίγαντας ήταν ξαπλωμένος στο κρεβάτι του όταν άκουσε μια πολύ όμορφη μουσική. Ηχούσε τόσο γλυκιά στ’ αυτιά του, που νόμιζε ότι περνούσαν από κει οι μουσικοί του βασιλιά.

Στην πραγματικότητα, δεν ήταν παρά μια μικρή καρδερίνα που τραγουδούσε έξω απ’ το παράθυρο του, αλλά είχε τόσο καιρό ν’ ακούσει πουλί να κελαηδάει στον κήπο του, που του φάνηκε η πιο όμορφη μουσική στον κόσμο. Έπειτα το χαλάζι σταμάτησε να χορεύει πάνω από το κεφάλι του, ο βοριάς έπαψε να βρυχιέται κι ένα εξαίσιο άρωμα έφτασε από τ’ ανοιχτό τζάμι.

«Μου φαίνεται πως ήρθε επιτέλους η άνοιξη» είπε ο γίγαντας και πετάχτηκε απ’ το κρεβάτι και κοίταξε έξω. Τι είδε; Είδε ένα υπέροχο θέαμα.

Από ένα μικρό άνοιγμα στη μάντρα τα παιδιά είχαν τρυπώσει στον κήπο κι ήταν σκαρφαλωμένα στα κλαδιά των δέντρων. Σε κάθε δέντρο που έβλεπε ήταν κι ένα παιδάκι.

Και τα δέντρα χαίρονταν τόσο πολύ που ξανάβλεπαν τα παιδιά, που είχαν σκεπαστεί με μπουμπούκια και ανέμιζαν απαλά τα μπράτσα τους πάνω από τα κεφάλια των παιδιών.

Τα πουλιά πετούσαν ολόγυρα τιτιβίζοντας ξετρελαμένα, και τα λουλούδια σήκωναν το κεφάλι τους απ’ το πράσινο χορτάρι και γελούσαν. Ήταν μια πανέμορφη σκηνή, και μόνο σε μια γωνιά ήταν ακόμη χειμώνας.

Ήταν η πιο μακρινή γωνιά του κήπου, κι εκεί στεκόταν ένα αγοράκι. Ήταν τόσο μικροκαμωμένο, που δεν μπορούσε να φτάσει τα κλαδιά του δέντρου κι έκανε κύκλους γύρω του κλαίγοντας πικραμένο.

Το καημένο το δέντρο ήταν ακόμη σκεπασμένο με χιόνι και πάγο, κι ο βοριάς φύσαγε και βρυχιόταν από πάνω του. «Ανέβα, αγοράκι!» έλεγε το δέντρο, και λύγιζε τα κλαδιά του όσο πιο χαμηλά μπορούσε-αλλά το αγόρι ήταν υπερβολικά μικροκαμωμένο. Κι η καρδιά του γίγαντα έλιωσε καθώς κοίταξε έξω.

«Τι εγωιστής που ήμουν!» είπε- «τώρα καταλαβαίνω γιατί δεν ερχόταν εδώ η άνοιξη. Θ’ ανεβάσω το αγοράκι στο δέντρο κι έπειτα θα γκρεμίσω τη μάντρα, κι ο κήπος μου θα μείνει για πάντα παιχνιδότοπος για τα παιδιά». Μετάνιωνε στ’ αλήθεια πολύ γι’ αυτό που είχε κάνει. Κατέβηκε λοιπόν τη σκάλα, άνοιξε αθόρυβα την εξώπορτα και βγήκε στον κήπο.

Μα μόλις τον είδαν τα παιδιά, τρόμαξαν όλα τόσο πολύ, που το ‘βαλαν στα πόδια, και στον κήπο ξανάγινε χειμώνας. Μόνο το αγοράκι δεν έτρεξε να φύγει, γιατί το τύφλωναν τα δάκρυα και δεν είδε το γίγαντα να έρχεται.

Κι ο γίγαντας το πλησίασε κλεφτά από πίσω, το πήρε απαλά στο χέρι του και το απόθεσε πάνω στο δέντρο. Και το δέντρο αμέσως μπουμπούκιασε, και τα πουλιά ήρθαν και τραγούδησαν πάνω στα κλαδιά του, και το αγοράκι άπλωσε τα δυο του χέρια, τα τύλιξε γύρω απ” το λαιμό του γίγαντα και τον φίλησε.

Τ’ άλλα παιδιά, όταν είδαν ότι ο γίγαντας δεν ήταν πια κακός, γύρισαν τρέχοντας πίσω και μαζί τους ήρθε κι η άνοιξη. «Είναι δικός σας ο κήπος τώρα, παιδάκια» είπε ο γίγαντας, και πήρε ένα μεγάλο τσεκούρι και γκρέμισε τη μάντρα. Και την ώρα που οι άνθρωποι πήγαιναν για ψώνια, στις δώδεκα, βρήκαν το γίγαντα να παίζει με τα παιδάκια στον πιο όμορφο κήπο που είχαν δει ποτέ.

Όλη μέρα έπαιζαν, και το απόγευμα πήγαν στο γίγαντα να τον αποχαιρετήσουν. «Μα πού είναι ο μικρός σας σύντροφος;» είπε, «το αγόρι που έβαλα πάνω στο δέντρο». Ο γίγαντας το αγαπούσε περισσότερο απ” όλα, γιατί τον είχε φιλήσει. «Δεν ξέρουμε» απάντησαν τα παιδιά- «έφυγε». «Πρέπει να του πείτε να έρθει οπωσδήποτε αύριο» είπε ο γίγαντας.

Αλλά τα παιδιά είπαν ότι δεν ήξεραν πού έμενε, δεν το είχαν ξαναδεί ποτέ πριν κι ο γίγαντας ένιωσε μεγάλη θλίψη. Κάθε απόγευμα, όταν τέλειωνε το σχολείο, τα παιδιά έρχονταν κι έπαιζαν με το γίγαντα.

Μα το αγοράκι που αγαπούσε ο γίγαντας δεν ξαναφάνηκε ποτέ. Ο γίγαντας ήταν πολύ καλός με όλα τα παιδιά, ωστόσο λαχταρούσε να δει τον πρώτο μικρό του φίλο και μιλούσε συχνά γι” αυτόν. «Πόσο θα “θελα να τον δω!» έλεγε. Πέρασαν χρόνια, κι ο γίγαντας γέρασε κι έχασε τις δυνάμεις του.

Δεν μπορούσε πια να παίζει, καθόταν λοιπόν σε μια πελώρια πολυθρόνα και κοιτούσε τα παιδιά και θαύμαζε τον κήπο του. «Έχω πολλά όμορφα λουλούδια» έλεγε «μα τα παιδιά είναι τα πιο όμορφα απ’ όλα τα λουλούδια». Ένα χειμωνιάτικο πρωινό, καθώς ντυνόταν, κοίταξε έξω απ’ το παράθυρο του. Δε μισούσε πια το χειμώνα, γιατί ήξερε ότι ήταν απλώς η άνοιξη κοιμισμένη και τα λουλούδια ξεκουράζονταν.

Ξαφνικά, έτριψε με απορία τα μάτια του και κοιτούσε και δε χόρταινε. Ήταν στ’ αλήθεια ένα υπέροχο θέαμα. Στην πιο μακρινή γωνιά του κήπου έβλεπε ένα δέντρο σκεπασμένο ολόκληρο με όμορφα άσπρα μπουμπούκια. Τα κλαδιά του ήταν χρυσά, και ασημένιοι καρποί κρέμονταν απ’ αυτά, και στη ρίζα του στεκόταν το αγοράκι που είχε αγαπήσει.

Γεμάτος χαρά κατέβηκε τρέχοντας ο γίγαντας και βγήκε στον κήπο. Διέσχισε βιαστικά την πρασιά και πλησίασε το παιδί. Κι όταν το έφτασε, το πρόσωπο του κοκκίνισε από την οργή και είπε «Ποιος τόλμησε να σε πληγώσει;» Γιατί στις παλάμες των χεριών του παιδιού υπήρχαν τα σημάδια από δυο καρφιά, και σημάδια από δυο καρφιά είχαν και τα ποδαράκια του.

«Ποιος τόλμησε να σε πληγώσει;» φώναξε ο γίγαντας «πες μου, για να πάρω το μεγάλο σπαθί μου και να τον σκοτώσω». «Όχι!» απάντησε το παιδί- «γιατί αυτές είναι οι πληγές της αγάπης». «Ποιος είσαι;» ρώτησε ο γίγαντας, και τον πλημμύρισε ένα αλλόκοτο δέος και γονάτισε μπροστά στο παιδάκι. Και το παιδάκι χαμογέλασε στο γίγαντα και του είπε:

«Με άφησες κάποτε να παίξω στον κήπο σου, απόψε θα ‘ρθεις μαζί μου στο δικό μου κήπο, που είναι ο παράδεισος». Κι όταν τα παιδάκια έτρεξαν στον κήπο εκείνο το απόγευμα, βρήκαν το γίγαντα νεκρό κάτω απ” το δέντρο, σκεπασμένον ολόκληρο με κατάλευκα μπουμπούκια.http://anonymoigr.blogspot.com/2016/12/blog-post_5009.html

Παρασκευή 13 Ιανουαρίου 2017

ΖΩΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ


Η σχέση του ανθρώπου με τα κατοικίδια ζώα συντροφιάς, ξεκίνησε εδώ και πάρα πολλά χρόνια, όταν άρχισε και η εξημέρωσή τους. Τα παιδιά αγαπούν ιδιαίτερα τα ζώα. Τα κίνητρα των παιδιών για απόκτηση ενός ζώου, πιθανόν να είναι η παρέα και το παιχνίδι. Το παιχνίδι αποτελεί την καλύτερη μορφή μάθησης για τα παιδιά, καθώς και μια από τις βασικές τους ανάγκες. Όμως, τα οφέλη που έχει να πάρει ένα παιδί από αυτή τη συμβίωση είναι πολλαπλά σε ψυχοκοινωνικό επίπεδο. Τα παιδιά που έχουν κατοικίδια ζώα έχουν την ευκαιρία για μάθηση, για ανάπτυξη της συναισθηματικής τους νοημοσύνης, για ανάπτυξη του αισθήματος της ευθύνης και για περισσότερη σωματική άσκηση.

Επίσης, έχει παρατηρηθεί ότι αυτά έχουν περισσότερη αυτοπεποίθηση και αισθήματα κοινωνικής ευθύνης. Τα παιδιά διδάσκονται για τα συναισθήματα των άλλων και τα για δικά τους, μέσα από την αλληλεπίδραση. Ένα βασικό χαρακτηριστικό της συναισθηματικής νοημοσύνης, σύμφωνα με τον Goleman, είναι η «ενσυναίσθηση», δηλαδή η ικανότητα του ατόμου να αντιλαμβάνεται και να κατανοεί τα συναισθήματα του άλλου. Ο σκύλος, επειδή είναι ένα ζώο πολύ επικοινωνιακό, προσφέρει μια εξαιρετική ευκαιρία για την ανάπτυξη της «ενσυναίσθησης» στο παιδί. Βέβαια, σε αυτή τη διαδικασία μάθησης είναι πολύ σημαντικός ο ρόλος των γονιών.  

Η ενσυναίσθηση βοηθά το άτομο στην οριοθέτηση της δικής του συμπεριφοράς, αναγνωρίζοντας και σεβόμενο τις ανάγκες του άλλου. Σε αυτή την περίπτωση, η οριοθέτηση δεν επιβάλλεται από τους γονείς στο παιδί, αλλά προέρχεται από το ίδιο το άτομο σαν μια ικανότητα αυτορύθμισης Η επίδραση των ζώων στα παιδιά είναι ευεργετική για πολλούς λόγους. Τους παρέχεται, μέσω των ζώων, συναισθηματική υποστήριξη και αίσθημα ασφάλειας. Σε σχετική μελέτη βρέθηκε ότι τα νήπια και βρέφη που μεγαλώνουν με ζώο συντροφιάς, δεν γλείφουν τον αντίχειρά τους, κλασσικό παράδειγμα συναισθηματικής ανασφάλειας. Μέσω της φροντίδας του ζώου αναπτύσσεται στο παιδί η υπευθυνότητα, η φροντίδα για τους άλλους και η αίσθηση ικανότητας. Το παιδί νιώθει χρήσιμο. Η αυτοπεποίθηση και η αυτοεκτίμηση του ενδυναμώνονται.

ΤΙ ΜΑΘΑΙΝΟΥΝ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΑΠΟ ΤΑ ΖΩΑ
Τα παιδιά που μεγαλώνουν με κατοικίδια έχουν τη δυνατότητα να μάθουν εμπειρικά για το κύκλο της ζωής, όπως η αναπαραγωγή, η γέννηση, τα γηρατειά, η ασθένεια και ο θάνατος. Μέσω της παρατήρησης, θα κατανοήσει βιωματικά τις αναλογίες της ανθρώπινης ζωής και της ζωής των ζώων, αποκτώντας μια καλύτερη επαφή με τη δική του φύση και τις υπαρξιακές της διαστάσεις. Σύμφωνα με πολλές ψυχολογικές θεωρίες, η βιωματική μέθοδος γνώσης, η εμπειρία, ενισχύει ουσιαστικά το άτομο. Αυτά τα παιδιά αντιμετωπίζουν τη ζωή πιο ρεαλιστικά και αντιμετωπίζουν πιο εύκολα τις διάφορες απώλειες στη ζωή τους. 
Τα ζώα συντροφεύουν τον άνθρωπο στη μοναξιά του. Σύμφωνα με στοιχεία επιστημονικών μελετών, η θεραπευτική συμβολή των ζώων συντροφιάς σε παιδιά με προβλήματα: νοσολογικά, συναισθηματικά και συμπεριφοράς είναι ανεκτίμητη. Η παιδική ωμότητα απέναντι στα ζώα προμηνύει ενήλικη επιθετικότητα και εγκληματικότητα. Ένα από τα χειρότερα πράγματα που μπορούν να συμβούν σε ένα παιδί σε σχέση με τη μετέπειτα ενήλική του ζωή, είναι να βασανίσει ή να σκοτώσει ένα ζώο και να μην έχει συνέπειες. Η παιδική εγκληματικότητα κατά των ζώων, αποτελεί ένα δείκτη τού πως θα εξελιχθεί το παιδί αργότερα ως ενήλικας. Μαθαίνοντας από νωρίς στο παιδί το σεβασμό προς τα ζώα, του προσφέρουμε ένα πολύτιμο εφόδιο για ένα σωστό τρόπο συμπεριφοράς ενάντια στη βία. 

Συμπερασματικά, θα μπορούσαμε να πούμε ότι μέσω των κατοικίδιων ζώων καλλιεργούνται στα παιδιά οι αξίες του ανθρωπισμού, της οικολογικής συνείδησης, της ηθικής ευθύνης του αλτρουισμού. Όλα τα πιο πάνω, αποτελούν μόνο κάποια από τα οφέλη της συμβίωσης του παιδιού με ένα κατοικίδιο ζώο. Οι γονείς διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη επιτυχία αυτής της διαδικασίας. Η επιλογή του ζώου, η προστασία των παιδιών από τις μολύνσεις που πιθανόν μπορούν να υποστούν από αυτά, η ηλικία των παιδιών, ο χώρος τον οποίο διαθέτουν, καθώς η προθυμία και συμμετοχή των ιδίων των γονιών στη φροντίδα αυτών, είναι παράγοντες τους οποίους θα πρέπει να λάβουν υπόψη οι γονείς, πριν την απόφαση για απόκτηση ενός ζώου στο σπίτι.
 
ΠΗΓΗ: PAIDIATROS.COM
(ΔΩΡΑ ΠΑΠΑΓΕΩΡΓΙΟΥ-Κλινική Ψυχολόγος)


ΑΝΑΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΑΠΟ TA: ΠΑΙΔΙΚΑ ΧΑΜΟΓΕΛΑ: ΖΩΑ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΠΑΙΔΙΟΥ http://akrasakis.blogspot.com/2012/06/blog-post_3285.html#ixzz4Vbh0PZ8b


Related Posts Plugin for WordPress, Blogger... Related Posts Plugin for WordPress, Blogger... Related Posts Plugin for WordPress, Blogger... Related Posts Plugin for WordPress, Blogger... Related Posts Plugin for WordPress, Blogger... Related Posts Plugin for WordPress, Blogger... Related Posts Plugin for WordPress, Blogger... Related Posts Plugin for WordPress, Blogger... Related Posts Plugin for WordPress, Blogger... Related Posts Plugin for WordPress, Blogger... Related Posts Plugin for WordPress, Blogger... Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...